Solucan nasıl bir hayvandır? Solucanlar nasıl ürer, nasıl yürür, nasıl beslenir, hakkında bilgi.

Solucan; toprağın içinde yaşayan, ince uzun, yumuşak vücutlu bir hayvandır. Rengi kırmızımtırak kahverengidir. Ortasından ikiye kesilse de, her iki parça tek başına yaşamaya devam eder.

Solucanın vücudu 100-200 kadar halkanın yan yana gelmesiyle ortaya çıkmıştır. Başta ki, sondaki halkalar koni biçiminde incelip son bulurlar. Baş tarafta hayvanın ağzı, sonda da anusu bulunur. Ortaya yakın yerdeki birkaç halka, hele yumurtlama sırasında, şişer. Buraya «kemer» adı verilir.

Hayvanın vücudunu saran deri hem solunum, hem duygu organı işini görür. Salgılanan çok ince bir kireçli tabakayla kaplı olan deride görme duygusu olan hücreler varsa da, solucan bunlarla ancak gün ışığını fark eder. Derinin salgıladığı sümükümsü bir madde solucanın devamlı olarak yumuşak, nemli kalmasını sağlar.

Solucan Nasıl Yürür

Solucan ıslak topraklar üzerinde vücudunu ileri geri hareket ettirerek gayet yavaş yürür. Hareket için önce başa yakın halkaların hareket kıllarını toprağa yapıştırır, arka halkalarını öne çeker. Sonra, arkadaki halkaların kıllarını yere batırarak ön halkalarını ileriye doğru iter. Böylece, halkaların kasılıp açılmasıyla solucan bir kısalır, bir uzar, yer değiştirmiş olur.

Solucanın ağzında diş yoktur; sindirim sistemi ağızda başlıyan, yer yer şişkinlikler gösterip anusta sona eren bir borudan ibarettir. Solucan toprak yutarak bunun içindeki bitki artıklarıyla beslenir. Solucan nemli toprakların içinde açtığı eğri büğrü yollarda dolaşır, zora gelmedikçe dışarı çıkmaz. Genel olarak, toprağın 50 sm. kadar derininde yaşarsa da kuru, sıcak topraklarda 2 metre derinliğe indiği de olur.

Solucanların birçok çeşitleri vardır. Bahçelerimizde yaşayanları ortalama bir karış boyundadır. Sıcak ülkelerde boyları 2 m.’ye yaklaşan büyük solucanlar da vardır.

Solucanların Üremesi

Solucanlar yumurtayla ürerler. Erkek organ da, dişi organ da aynı hayvan üzerinde bulunur. Dişilik deliği 14’üncü, erkeklik deliği de 15’inci halkada bulunur. Yumurtanın döllenmesi İki hayvanın birleşmesiyle olur. Yumurtalar çıktığı zaman hayvanın kemer kısmından besleyici bîr sıvı salgılanır, yumurtalar bu yapışkan kısma yapışırlar.

Solucanlar tüneller açarak toprağı havalandırmaları bakımından tarıma faydalı hayvanlardır. Yalnız, bazen da mikroplu bir hastalıktan ölerek derine gömülmüş hayvanların mikroplarını da toprak üstüne çıkarırlar.

Solucanların hepsi topraklarda yaşamaz, sularda yaşayan çeşitleri de vardır. Bunların vücut yapılışları da az çok farklıdır.

Bunlardan deniz suyu içinde yaşıyanların bîr kısmı salgıladıkları sıvıdan meydana gelmiş bir kabuk içindedir. «Spirograf», «serpul» adı verilenler bu çeşit solucanlardır. Bunların baş taraflarında, borunun dışında püskül biçiminde solungaçları bulunur. «Nereis», «arenikol» gibi solucanlar ise suyun içinde serbest dolaşırlar.

Solucanlar, (Lat. Oligochaeta) Çok-hücreli hayvanlardan Halkalısolucanlar dalının Kıllıayaklılar sınıfına giren bir takımıdır. Nemli topraklarda, sularda ve asalak olarak omurgalılarda yaşarlar. Türleri çok ve yaygındır. Nemli topraklarda yaşayanlar tüneller açarak düşmanlarından korunmaya çalışırlar. Geceleri toprak üstüne çıkarak bitkilerin yapraklarıyla beslenir. Sürekli karanlıkta yaşadıkları için gözleri gelişmemiştir.

Toprakta kazdıkları tüneller toprağın oksijen almasına yardımcı olduğu için solucanlar, yararlı hayvanlardır. Hareketi uzunlamasına kasların uzayıp kısalmasıyla sağlarlar. Tümü erdişidir. Her solucan hem sperma, hem de yumurta üretir. Çiftleşme sırasında iki solucan ters yönlerde yanyana durup, birbirlerine spermalarını akıtırlar. Spermalar özel kasalarda saklanır ve döllenme sonucunda oluşan yavrular, kısa sürede olgunlaşırlar.